Wymagane dokumenty:
Do Biura parafialnego przychodzimy najpóźniej tydzień przed planowanym chrztem.
*
Chrzest jest bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Bóg zaprasza człowieka do komunii z sobą, obiecuje życie bez końca, dlatego każdy, kto przyjmuje chrzest musi na Boże zaproszenie odpowiedzieć swoim „Tak”. Podczas chrztu dzieci wiarę w ich imieniu wyznają rodzice. „Kościół od czasów starożytnych praktykował chrzest dzieci. (…) Chrzest jest zatem łaską, niezasłużonym darem, przyjęciem nas przez Boga bez warunków wstępnych. Wierzący rodzice, którzy chcą tego, co najlepsze dla swoich dzieci, chcą też chrztu, przez który dziecko zostaje uwolnione od grzechu pierworodnego i z mocy śmierci” (KKK 1250, 1282). Chrzest dziecka zakłada, że rodzice chrześcijańscy wprowadzą je w wiarę. Każdy człowiek rodzi się ze zdolnością do wiary, ale musi ją poznać i nieustannie rozwijać. Dlatego konieczne jest, aby każdy, kto przyjął chrzest jako dziecko, w późniejszym życiu w sposób świadomy dał odpowiedź Bogu na jego zaproszenie. W tym procesie ważną rolę mają do spełnienia rodzice dziecka, aby swoim życiem i świadectwem podprowadzić dziecko do wiary i osobistego wyboru Boga w życiu.
Wymagane dokumenty:
*
W głównej mierze przygotowanie do przyjecia I Komunii dziecka spoczywa na rodzicach. Dają oni przykład wiary i moralności swoim życiem uczestnicząc wspólnie z dzieckiem w cotygodniowej i świątecznej Eucharystii, spowiedzi a także modląc się razem w domu.
Dobry przykład rodziców pociąga dziecko do praktykowania wiary.
Wymagane dokumenty:
*
Przygotowanie do bierzmowania trwa 2 lata. Kandydat powinien wykazać się aktywnym udziałem w życiu Kościoła - niedzielna Eucharystia, comiesięczna spowiedź, spotkania formacyjne oraz podstawową wiedzą katechizmową na temat wiary - mały katechizm.
*
Swoje życie skaramentalne i udział w liturgii dokumentuje w dzienniczku bierzmowanego.
*
Przed bierzmowaniem należy złożyć dokumenty potrzebne do przyjęcia Sakramentu Bierzmowania. Jest to warunek przystąpienia do tego sakramentu. Należą do nich:
* Przedstawienie aktu chrztu.
* Przedstawienie Indeksu potwierdzającego uczestnictwo w katechezie szkolnej i życiu liturgicznym
* Wybór imienia patrona bierzmowania. Sakrament bierzmowania ściśle łączy się ze świadectwem życia chrześcijańskiego. Należy więc wybrać imię świętego, orędownika (najlepiej ten sam co przy chrzcie św.), który ma stać się wzorem do naśladowania.
* Wybór świadka przyjęcia Sakramentu Bierzmowania. Ze względu na ścisły związek bierzmowania z pozostałymi sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskiego, zaleca się, aby świadkami bierzmowania byli rodzice chrzestni. Świadkiem bierzmowania zamiast rodziców chrzestnych może być inna osoba, która przyjęła wszystkie sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego, jest praktykująca i prowadzi życie według zasad wiary. Świadkami bierzmowania nie mogą być rodzice (por. kan. 893).
***************************************
zakres materiału przygotowujący do bierzmowania:
podstawowa wiedza o swoim Patronie do bierzmowania i uzasadnienie dlaczego właśnie ten święty
dzienniczek bierzmowanego (szczególnie sakr. pokuty)
podstawowe modlitwy chrześcijanina - Mały Katechizm
pytania dodatkowe:
1. Co to jest Kościół Katolicki?
Kościół Katolicki to wspólnota ludzi, którzy wierzą w Boga i z Chrystusem pielgrzymują do domu Ojca. Założył go Jezus Chrystus. Ma wymiar ludzki i Boży: jest społecznością hierarchiczną i Ciałem Mistycznym Chrystusa.
2. Kto jest głową Kościoła?
Niewidzialną głową Kościoła jest sam Pan Jezus, widzialną zaś głową Kościoła jest papież, następca św. Piotra.
3. Kogo nazywamy katolikiem?
Katolikiem nazywamy tego, kto jest ochrzczony, uznaje Papieża za głowę Kościoła oraz wierzy w to wszystko, czego Kościół rzymsko-katolicki naucza.
4. Co to jest łaska Boża?
Łaska Boża jest to dar nadprzyrodzony, udzielony przez Boga, aby pomóc ludziom odpowiedzieć na powołanie i wypełniać Bożą wolę.
5. Co to jest łaska uświęcająca?
Łaska uświęcająca jest to dar Boży, który daje nam życie Boże i czyni nas dziećmi Bożymi. Leczy duszę z grzechu i uświęca człowieka.
6. Co to jest łaska uczynkowa?
Łaska uczynkowa jest to dar Boży, pomagający do spełnienia dobrych uczynków potrzebnych do zbawienia. Tę łaskę otrzymują od Boga wszyscy bez wyjątku ludzie.
7. Co to jest sakrament?
Sakrament jest to znak widzialny, ustanowiony przez Pana Jezusa, w którym Pan Jezus udziela nam łaski Bożej.
8. Które sakramenty są niepowtarzalne?
Sakramenty, które przyjmuje się tylko raz w życiu to: chrzest, bierzmowanie, kapłaństwo.
9. Co to jest chrzest?
Chrzest jest to pierwszy sakrament, który gładzi grzech pierworodny, daje nam życie nadprzyrodzone i czyni nas członkami Kościoła. Jezus ustanowił go słowami: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego" (Mt 28,19).
10. Co to jest bierzmowanie?
Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch święty umacnia chrześcijanina, aby wiarę swoją mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył. Pogłębia w nim łaskę dziecięctwa Bożego, jednoczy ściślej z Chrystusem i Kościołem oraz włącza w jego misję ewangelizacyjną.
11. Co oznacza słowo „bierzmowanie"?
Pochodzi ono ze staropolskiego słowa „bierzmo", które oznaczało belkę umacniającą strop. Celem bierzmowania jest bowiem umocnienie nas w wierze, jak to miało miejsce w dniu Pięćdziesiątnicy.
12. Kto udziela sakramentu bierzmowania?
Bierzmowania udziela ksiądz biskup, a w nagłych wypadkach każdy upoważniony kapłan.
13. Jak należy przygotować się do sakramentu bierzmowania?
Należy modlić się o dary Ducha Świętego, poznać podstawowe wiadomości z zakresu katechezy, dawać świadectwo życia chrześcijańskiego, wybrać sobie patrona, poprosić świadka bierzmowania, przystąpić do sakramentu pokuty, aby być w stanie łaski uświęcającej.
14. Co to jest Eucharystia i jakie są główne części Mszy świętej?
Eucharystia to prawdziwe Ciało i prawdziwa Krew Pana Jezusa. Chrystus ustanowił Eucharystię podczas Ostatniej Wieczerzy. Główne części Mszy świętej to: obrzędy wstępne, Liturgia Słowa, Liturgia Eucharystyczna, obrzędy zakończenia.
15. Czego dokonuje Pan Jezus w Liturgii Słowa?
W Liturgii Słowa Pan Jezus przemawia do nas, umacnia naszą wiarę i uczy nas żyć po chrześcijańsku.
16. Czego dokonuje Pan Jezus w Liturgii Eucharystycznej?
W Liturgii Eucharystycznej Pan Jezus ofiaruje się za nas i z nami Ojcu, i karmi nas Swoim Ciałem i Krwią.
17. Kiedy w pełny sposób uczestniczymy we Mszy świętej?
W pełny sposób uczestniczymy we Mszy świętej, gdy modlimy się wspólnie, słuchamy słowa Bożego, ofiarujemy Bogu nasze życie i przyjmujemy Ciało i Krew Pańską, czyli Najświętszy Sakrament.
18. Jakie warunki należy spełnić, aby móc przystąpić do Komunii św. i czy wolno
jednego dnia dwa razy przyjąć Komunię świętą?
Aby móc godziwie przyjąć Komunię Św. należy:
być w stanie łaski uświęcającej (po spowiedzi);
zachować godzinę postu Eucharystycznego (przed przyjęciem Komunii 1 godzinę zegarową nic nie jemy i nic nie pijemy - wyjątek stanowią ludzie chorzy, którzy muszą przyjąć leki lub gdy jesteśmy spragnieni możemy napić się czystej wody);
wzbudzić intencję (modlitwa w jakiej przyjmujemy Komunię Św.).
Drugi raz można przyjąć Komunię świętą tylko pod warunkiem, że uczestniczymy w całej Mszy św.
19. Kto korzysta z owoców Mszy Św.?
Z owoców Mszy świętej korzystają:
kapłan, który ją odprawia; ci, za których odprawia się Mszę Św.;
wszyscy, którzy nabożnie biorą udział we Mszy Św.;
oraz wszyscy członkowie Kościoła, żywi i umarli.
20. Co to jest sakrament pokuty?
Sakrament pokuty jest to sakrament, w którym Pan Jezus przez usta kapłana odpuszcza nam grzechy po Chrzcie popełnione. Jezus ustanowił go słowami: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" (J 20,22b-23)
21. Co to jest sumienie?
Sumienie to głos Boga, który mówi nam, co jest dobre, a co złe.
22. Co to jest rachunek sumienia?
Rachunek sumienia jest to pilne i dokładne przypomnienie sobie grzechów.
23. Z jakiego czasu należy przypomnieć sobie grzechy?
Starsi przypominają grzechy od ostatniej spowiedzi, dzieci zaś idące do pierwszej spowiedzi od chwili, w której już zrozumiały, co to jest grzech i czego Bóg zabrania lub co nakazuje.
24. Co jeszcze można przypomnieć w rachunku sumienia?
W rachunku sumienia należy przypomnieć ile razy był popełniony grzech śmiertelny (ciężki), jeśli tego nie można ściśle obliczyć, to w przybliżeniu mniej więcej, ile razy był popełniony w miesiącu lub tygodniu.
25. Co należy robić po rachunku sumienia?
Po rachunku sumienia należy obudzić w sobie żal za grzechy i postanowienie poprawy.
26. Co to jest żal za grzechy?
Żal za grzechy jest to wewnętrzny smutek duszy z miłości ku Bogu (żal doskonały) lub z bojaźni przed karą Bożą (żal niedoskonały).
27. Co to jest postanowienie poprawy?
Mocne postanowienie poprawy jest to zmiana postępowania na lepsze i wola unikania okazji do grzechu.
28. Co to są okazje do grzechu?
Okazje do grzechu są to te osoby, miejsca lub rzeczy, które zwykle doprowadzają nas do grzechu.
29. Co to jest spowiedź (wyznanie grzechów)?
Spowiedź jest oskarżeniem się ze swoich grzechów przed Bogiem i szczere wyznanie ich przed kapłanem dla otrzymania rozgrzeszenia.
30. Co trzeba uczynić, gdy ktoś z bojaźni lub wstydu zatai grzech?
Gdy ktoś ze wstydu lub bojaźni zataił tj. nie wyznał śmiertelnego (ciężkiego) grzechu, musi spowiedź powtórzyć i przyznać się do zatajenia grzechu.
31. Co czynić, gdy po spowiedzi przypomni się grzech niewyznany przez zapomnienie?
Jeśli rachunek sumienia był dobrze zrobiony, takie zapomnienie nie czyni spowiedzi nieważną. Należy ten grzech wyznać na następnej spowiedzi
32. Co to jest zadośćuczynienie?
Zadośćuczynienie Panu Bogu jest to wypełnienie pokuty nadanej przez kapłana na spowiedzi. Zadośćuczynienie ludziom polega na naprawieniu krzywd wyrządzonych bliźnim na majątku, zdrowiu lub sławie.
33. Co to jest namaszczenie chorych?
Namaszczenie chorych jest to sakrament, w którym Pan Jezus ciężko choremu pomnaża łaskę uświęcającą, gdy chory nie może się spowiadać odpuszcza grzechy, przynosi ulgę w cierpieniu, a niekiedy przywraca zdrowie.
34. Komu udziela się namaszczenia chorych?
Namaszczenia chorych udziela się ludziom chorym, w podeszłym wieku i w niebezpieczeństwie śmierci.
35. Co to jest sakrament kapłaństwa?
Kapłaństwo jest sakramentem, w którym Pan Jezus daje kapłanowi władzę składania ofiary Mszy Św., udzielania sakramentów świętych i łaskę, aby godnie to czynił. Jezus ustanowił go w czasie Ostatniej Wieczerzy mówiąc do Apostołów: „To czyńcie na Moją pamiątkę" (Łk 22,19b).
36. Co to jest małżeństwo?
Małżeństwo jest to sakrament, w którym dwoje chrześcijan stanu wolnego zawiera ze sobą nierozerwalny związek i otrzymuje łaski do wiernego wypełniania przyjętych obowiązków.
37. Co to jest wiara?
Wiara jest to uznanie za prawdę wszystkiego, co Pan Bóg objawił, a Kościół do wierzenia podaje. Jest przylgnięciem osobistym całego człowieka (rozumu i woli) do Boga.
38. Jakie mamy obowiązki wobec wiary?
Mamy obowiązek poznać prawdy wiary, wyznawać je słowem i czynem.
39. Co to jest Boże Objawienie?
Boże Objawienie to prawdy wiary objawione przez Boga i przechowywane w Piśmie św. i tradycji.
40. Co to jest Pismo święte?
Pismo św. jest to zbiór ksiąg napisanych pod natchnieniem Ducha Świętego, które zawierają fakty, wydarzenia i słowa Boga skierowane do ludzi dla ich pouczenia i zbawienia. Mają one podwójnego autora: Boga, od którego pochodzi słowo oraz ludzi, którzy to słowo spisali. Jest ono niezmienne i wieczne jak Bóg
Wymagane dokumenty:
*
Wszystkie sakramenty są przede wszystkim dziełem Boga, który obdarowuje człowieka szczególną łaską. Każdy z siedmiu sakramentów ukazuje wyjątkową moc obecności Boga i Jego działania. Dokonuje się to przez Słowo i czyn, gest. W sakramencie małżeństwa, mężczyzna i kobieta, zostają włączeni w rzeczywistość, którą stworzył dla nich Chrystus w swoim Kościele. Zaczynają uczestniczyć w wymianie miłości, która dokonuje się między Chrystusem a Jego Kościołem. „Bóg przeznaczył sobie nawzajem mężczyznę i kobietę, żeby „nie byli już więcej dwoje, ale jednym ciałem” (por. Mt 19,6): w ten sposób powinni żyć miłością, być płodni i symbolizować samego Boga, który jest niczym innym jak obfitością miłości” (YC 260).
Sakramentu małżeństwa mężczyzna i kobieta udzielają sobie nawzajem. Kapłan jest tym, który błogosławi ich związek i staje się świadkiem, że małżeństwo zostało zawarte zgodnie z przepisami oraz że przyrzeczenie zostało złożone w całości i publicznie. Małżeństwo jest sakramentem społecznym i dlatego jego liturgia jest sprawowana publicznie w obecności przedstawiciela wspólnoty parafialnej (prezbitera lub diakona) oraz wobec dwóch świadków i wspólnoty wiernych. Małżeństwo może być zawarte jedynie wtedy, gdy istnieje zgoda małżeńska, tzn. kiedy mężczyzna i kobieta chcą go dobrowolnie i bez żadnego przymusu i kiedy nie ma przeszkód kanonicznych do jego zawarcia (por. YC 261).
Właściwe przygotowanie do małżeństwa wymaga od obu stron poznania obowiązków i praw wynikających ze wspólnego życia. Służy temu cały proces wychowania i kształtowania młodego człowieka do podjęcia zadań i obowiązków jako męża i ojca, żony i matki. Proces ten zaczyna się w rodzinie, która jest zawsze pierwszym i najważniejszym środowiskiem rozwoju człowieka i kształtowania właściwych postaw społecznych i moralnych.
Wspólnota kościelna również wspiera ten proces poprzez przepowiadanie i katechezę szkolną i sakramentalną. Do czynności poprzedzających przyjęcie sakramentu małżeństwa należy przyjęcie bierzmowania, pokuty i Eucharystii. Ci, którzy nie przyjęli bierzmowania, powinni go przyjąć jeszcze przed ślubem, gdy jest to możliwe bez poważnej niedogodności. Jedynie poważna trudność byłaby w stanie usprawiedliwić nieprzyjęcie bierzmowania przed planowanym ślubem. Ważną rzeczą jest również odpowiednie przygotowanie i przystąpienie do sakramentu pokuty i Eucharystii. Sakrament małżeństwa wymaga przyjęcia go w stanie łaski uświęcającej, którą przywraca sakrament pokuty, a potęguje Komunia św. Dlatego zachęca się do odprawienia przynajmniej dwóch spowiedzi: jednej na początku przygotowań, a drugiej przed samą uroczystością.
Przed zawarciem małżeństwa należy upewnić się, że nic nie stoi na przeszkodzie do jego ważnego i godziwego zawarcia. Służy temu kanoniczne dochodzenie przedślubne i w przypadku ślubu konkordatowego zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego. Kanoniczne dochodzenie przedślubne obejmuje: 1. kurs przedmałżeński i poradnictwo rodzinne, 2. zapowiedzi przedmałżeńskie, 3. badanie sensu stricto, zmierzające do ustalenia, czy nic nie stoi na przeszkodzie do ważnego i godziwego zawarcia małżeństwa (spisanie protokołu). Kanoniczne dochodzenie przedślubne odbywa się w obecności księdza w kancelarii na trzy miesiące przed planowanym ślubem. Nupturienci zgłaszają się do kancelarii w celu spisania protokołu z metrykami chrztu świeżej daty (nie starsze niż trzy miesiące) z wpisem o bierzmowaniu oraz z dowodami osobistymi.
*
Sakrament namaszczenia chorych jest dla chorego szczególnym umocnieniem. Nie można go traktować jako zwiastuna niechybnej śmierci, czy jakiegoś magicznego znaku, który choremu na pewno przyniesie uzdrowienie. Często można się spotkać z określeniem „ostatnie namaszczenie”, które wskazuje nieuniknioną i bliską śmierć. Często jest to powodem odwlekania przyjęcia tego sakramentu na ostatnią chwilę. Nie jest to ostatni sakrament, ale sakrament, który ma być dla chorego umocnieniem i ratunkiem w chorobie.
Sakramentu tego udziela się wiernemu, któremu zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości. Można ten sakrament powtórnie udzielić, jeśli chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachorował, lub w czasie trwania tej samej choroby jego stan się pogorszył. Jest rzeczą stosowną przyjąć namaszczenie chorych przed trudną operacją. Nie udziela się sakramentu chorych osobom zmarłym.
Zgłaszanie spraw pogrzebowych:
1. W celu dopełnienia formalności pogrzebu należy zgłosić się w kancelarii parafialnej, zanim udamy się do zakładu pogrzebowego - można to uczynić nawet poza godzinami urzędowania (wcześniej umówić się telefonicznie).
2. Pogrzeb zgłasza najbliższa rodzina w parafii zamieszkania osoby zmarłej. Jeżeli pogrzeb jest poza parafią zamieszkania potrzebna jest zgoda na pochówek od Ks. Proboszcza, w którego parafii zmarły zamieszkiwał.
Nabożeństwo pogrzebowe powinno być z reguły odprawione we własnym kościele parafialnym zmarłego (kan. 1177 § l). Podstawą przynależności parafialnej jest przede wszystkim stałe lub tymczasowe zamieszkanie.
3. Przy zgłaszaniu pogrzebu należy w kancelarii parafialnej przedłożyć „Skrócony akt zgonu” z USC, dokument przeznaczony dla administracji cmantarza oraz zaświadczenie ks. kapelana o przyjęciu przed śmiercią sakramentu chorych (dotyczy to zwłaszcza zmarłych w szpitalu).
4. Po zgłoszeniu pogrzebu w parafii informujemy i uzgadniamy z zakładem pogrzebowym.
5. W Mszy pogrzebowej rodzina zmarłego i uczestniczący w niej, jeśli nie mają przeszkód kanonicznych, biorą pełny udział czyli przyjmują komunię św. w intencji zmarłej osoby. Uczestnicy pogrzebu winni zachować modlitewne skupienie, starać się na Mszy św. pogrzebowej przystąpić do Komunii Świętej. O przystąpienie do spowiedzi zatroszczmy się wcześniej (najlepiej poprzedniego dnia wieczorem).
Z uwagi na powagę pogrzebowej liturgii w kościele i na cmentarzu wymagane jest właściwe zachowanie się obecnych podczas obrzędów pogrzebowych.
6. Msze św. za zmarłego rodzina może zmówić przy załatwianiu formalności pogrzebowych a przyjezdni przed Mszą św. pogrzebową w zakrystii, tak jednak aby Msza pogrzebowa rozpoczęła się punktualnie. (15 min przed Mszą) - terminy zamówionych Mszy św. każdorazowo należy sprawdzić w podawanych co tydzień intencjach.
8.00
10.00 Linie
11.30
18.30
(w Adwencie o 18.00)
***
Kiedy po raz ostatni, albo czy kiedykolwiek, Eucharystia była dla mnie spotkaniem z Chrystusem żywym, prawdziwym, obecnym?
Skoro Eucharystia to realna Obecność żywego Chrystusa, szansa na spotkanie z Nim i pogłębienie relacji, to może warto wejść w głąb Tajemnicy, która się dokonuje, aby rzeczywiście Go spotkać.
***
O czym pamiętać przygotowując się do spowiedzi?
Przede wszystkim trzeba pamiętać o modlitwie. Kto się słabo modli, ten ma problem z rachunkiem sumienia. Niektórzy ludzie, którzy są daleko od Kościoła, twierdzić mogą nawet, że są bez grzechu. Dlatego właśnie modlitwa warunkuje dobrą spowiedź, dobry rachunek sumienia. Każda spowiedź sprawia, że jesteśmy jako nowo narodzeni. Nie ma znaczenia, ile razy upadłeś. Sztuką wiary i doświadczenia Boga jest to, aby za każdym razem wstawać. Pan Jezus wyciąga do nas dłoń nieskończoną ilość razy, więc tyle razy mamy Go chwytać.
czynna jest bezpośrednio po wieczornej Mszy św. w dni wskazane w ogłoszeniach (proszę sprawdzić zawsze w ogłoszeniach). W razie pilnej potrzeby - po wcześniejszym umówieniu przez telefon. Wszelkiego rodzaju dokumenty i zaświadczenia zainteresowani odbierają tylko osobiście (RODO)
tel. 797 037 450